Kinderen naar de middelbare school

29 april 2016
Vandaag gaan Kees en ik apart van elkaar op pad. Meer eigenlijk: ik heb een dagje vrij!
Kees gaat met Sandi en de beide schooldirecteuren naar de boekhandelaar. Zij gaan schoolmaterialen en sport- en spelmaterialen bestellen.
Al vroeg gaan Kees en Sandi op pad en melden zich dan ook om 9:00 uur bij hem. Maar zoals gewoonlijk in Indonesië, komen Gabriel en Effendi later.
Wat gelukkig wel meewerkt is het feit dat Kees al veel meer bedreven is in het onderhandelen. Hij heeft nu voor beide scholen een flinke bestelling kunnen doen en was toch rond 12:00 uur al weer terug in het hotel!
Als hij terug denkt aan de allereerste keer, dan duurde dat tot halverwege de middag!
Ondertussen ga ik eerst naar de markt en naar de supermarkt. Op de markt is er vooral veel vis en onderweg koop ik nog wat lekkere Floresbanaantjes.
Het is wel een beetje gek om hier zo in mijn eentje te lopen, maar het voelt niet spannend ofzo. het voelt eigenlijk wel lekker. Ik drink nog even een kopje koffie bij een oud vrouwtje in een warung en geniet van mijn "eenzame" ochtend.
Bij terugkomst kleed ik me om en ga naar een chic hotel hier verderop. Ik stap achterop een brommer bij iemand en bataal daar 10.000 IDR. voor. Dat is omgerekend nog geen euro. In dat hotel hebben ze een prachtig zwembad met uitzicht op zee en zelfs een echt strandje, waar je direct de zee in kunt. Ik geniet er super van het mooie uitzicht op de baai van LabuanBajo en voel me een enorme boffert, dat ik hier zomaar kan zijn en mag genieten van al dit moois.
Rond het middaguur ga ik terug naar het hotel en neem weer een brommer. Zo gaat dat hier in Labuan Bajo. Dit keer stap ik achterop bij een oud mannetje zonder gebit en bedenk me dat hij het vast wel leuk vind zo'n Europese dame achterop :)
Na de lunch, met een simpele maar overheerlijke mie goreng, doen we allebei een dutje. Het is hier zo warm, dat de middag eigenlijk te heet is om iets te doen. Na 15:30 wordt het weer wat minder heet en kun je weer wat ondernemen.
Sandi vertrekt in de middag weer naar Jokjakarta. Hij moet weer aan het werk. Nu zijn we op onszelf aangewezen, maar dat gaat lukken. Carlos uit Nanga Nae zal ons gaan helpen, als we een vertaler nodig hebben.
Rond 17:00 uur hebben we afgesproken met Berend en Stephan. Zij hebben hun eerste dag gehad in Gorontalo en we zijn benieuwd naar hun verhalen. Ze hebben genoten en gedaan wat ze konden. er was sportdag en hebben gedurende en tussendoor het sporten hun Engelse skills gebruikt om met de kinderen in contact te komen.
Nou, in contact komen is geen probleem! De kinderen hangen aan hun lippen! De beide jongens zijn onder de indruk van de snelheid waarmee de kinderen dingen leren. Volgens mij hebben ze een leuke dag gehad!
Kees en ik eten op de avondmarkt en Martabak. Dit is een speciaal eiergerecht met groenten.

30 april 2016
Opnieuw op stap! Vandaag gaan we op bezoek bij twee kinderen thuis. Zij kunnen door een sponsor van Tolong Flores, naar de middelbare school. Om 9:00 uur worden we in Nanga Nae verwacht. Directeur Effendi en Carlos, onze Engelese leerkracht en vertaler, gaan mee naar de gezinnen.
We maken eerst kennis met Ririn. Zij heeft geen ouders meer en woont bij haar opa en oma. Het is heel heet bij hun in huis en al snel zweten we enorm. Deze mensen hebben altijd met deze temperatuur te maken, maar ook opa heeft het warm zie ik. Ze zijn heel blij met de sponsoring van TolongFlores, want anders zou Ririn op het land moeten gaan werken. Na wat officiële plichtplegingen maken we nog wat foto's en gaan we door naar een ander gezin.
Hier gaat het om een jongen van 14 jaar. Zijn naam is Riski. Hij kan nu ook door sponsoring naar de middelbare school. Zijn moeder is overleden en hun huis is niet in goede staat. Ze wonen daarom bij familie. Ook geen ideale situatie...
Het voelt goed om dit uit naam van de stichting te kunnen doen en we bedanken dan ook de sponsor voor deze mogelijkheid.
Als we beide gezinnen hebben gehad, wandelen we nog wat door Nanga Nae en genieten van de sfeer. Het is een leuk dorp, waar mensen veel naar ons lachen. Ze vinden het prima dat we wat foto's nemen van hun, hun huizen en de omgeving.
Terug op school, kijken we nog wat op school rond en nemen nog wat foto's. Met de bemo ( public transport) gaan we terug en gaan we opnieuw lunchen bij de Blue Corner. Voor de lunch is dat een prima warung. Ik had dit keer een overheerlijke Soto Ayam (kippensoep)
Nu is het het einde van de dag en schrijf ik mijn blog in Cit Ma Bon, een Italiaans restaurant, vlak bij ons hotel. Op de achtergrond hoor ik verkeer, een haan die kraait en de Imam.
Het uitzicht is bijzonder, want de zon gaat onder in da baai van Labuan Bajo.
Het einde bijna van weer een bijzondere dag. Lieve lezers, bedankt voor jullie aandacht en over een paar dagen meld ik me weer. Morgen gaan we ontspannen en snorkelen met Stephan en Berend bij Seraya Kecil.
Tot dan!
Voor foto's verwijs ik naar de facebookpagina: https://www.facebook.com/www.tolongflores.nl/