Terugblikken op Bali

Daar zijn we dan weer.
Al een week hebben jullie niets van ons gehoord, maar we hadden even wat tijd voor onszelf nodig. We zitten nu een week op Bali, in ons eigen huisje: Linkeeshome.
We kijken uit op de sawa's en genieten van de zonsopgang en ondergang achter de omliggende vulkanen. 's Morgens gaan we naar de markt, soms al om 6:30 uur om eten te kopen voor de dag. We gaan op tijd naar bed om weer te rusten van alle indrukken hier. Ook hebben we wat tripjes hier gemaakt. Vooral om te genieten, maar ook om een indruk te krijgen wat we kunnen plaatsen op de website over de omgeving en wat er hier te doen valt. We zijn er achter gekomen dat het hier erg leuk vertoeven is. Je kunt van alles doen, maar ook lekker uitrusten in de natuur. Voor ieder wat wils!
Daarnaast hebben we Flores weer achter ons gelaten. Wat hebben we daar veel gedaan in een week en wat hebben we veel te verwerken.
We kijken terug op een week met eigenlijk vooral mooie momenten, die altijd anders verliepen dan we dachten. We hebben veel kunnen doen, maar we kijken met spijt terug op het bezoek aan Ririn. We hebben haar niet getroffen. We zullen erop moeten vertrouwen dat we binnenkort wat van haar horen via de leerkrachten van de school in Nanga Nae. Ook weten we nog niet welke nieuwe leerlingen we zullen gaan sponsoren. We hadden helaas niet meer tijd... Daar zullen Gusti en Charles, twee leraren op de school in Gorontalo verder voor gaan zorgen.
Terug kijkend hebben wel enorm veel werk verzet en zijn we vaak volle dagen op stap geweest. Ook hebben we weer gemerkt dat we veel kunnen plannen, maar dat het vaak toch anders loopt. We hebben de scholen bezocht, de boekhandelaar, middelbare school leerlingen, een middelbare school, spullen aangeschaft, goede gesprekken gevoerd, een leraar Engels aangesteld en vooral veel gepraat over het belang van goede communicatie.
We hopen dat dát dit jaar gaat verbeteren, zodat we onze supporters en donateurs beter kunnen informeren. Ook een nog betere controle van de gelden willen we bewerkstelligen. Daarvoor zijn whattsapp en Facebook geweldige tools. Ook hier in Indonesië heeft internet een vlucht genomen en wordt er veel op die manier gecommuniceerd. Het enige wat nog lastig is, is de taal. Ik spreek nog steeds niet genoeg Indonesisch, maar Google translate en onze onmisbare Sandi zullen dan redding moeten brengen!
We zijn heel blij met jullie lieve reacties en genieten nog van onze laatste week hier.
Nogmaals bedankt voor het volgen en we hopen dat jullie dat willen blijven doen! Tot volgend jaar!
Linda, Kees, Els en Cees