6 en 7 mei op Flores

6 mei: naar Nanga Nae, boekhandelaar en computeren in Gorontalo
Vandaag is weer een drukke dag, maar eindigt wel heel relaxed.

Op tijd weer op, want er staat veel op het programma. Dat is geen probleem, want ik ben om 6 uur al klaar wakker. Lekker even douchen en genieten van het prachtige uitzicht op de baai van Labuan Bajo.
We gaan dit keer heel luxe, met de auto van een vriend van Sandi. Heel wat prettiger dan het public transportbusje van gisteren. Wat zijn we soms toch bofkonten! De autorit lijkt zo een stuk korter en dan konen we dus aan bij de school in Nanga Nae.
Dit bezoek van vanmorgen is gericht op de kinderen en de ook op de bestellingen die geplaatst gaan worden voor de school. Maar allereerst dus op de kinderen.
Ze krijgen allemaal een polsbandje met de naam van de stichting. Wat is een kinderhand dan snel gevuld! Zo blij met een oranje bandje! Ook de leraren willen het graag omdoen en vragen ook voor hun vrouw en kinderen! Ze zijn trots op ons en willen allemaal laten zien dat ze bij onze "familie" horen.
We geven alle kinderen een hand en ze zijn zo lief en enthousiast. Dat maakt ons ongelofelijk blij en gelukkig dat we dit mogen doen. En eigenlijk hebben we nog niet eens iets gedaan! Dat moet nog gaan gebeuren.
Na even in een paar klassen te hebben gekeken, weer een soort vergadering om de bestelling te specificeren. De meesters en juffen lachen allemaal, want ze zijn blij met alles wat er besteld kan worden!

Na een juichend afscheid met de kinderen, Kees weet wel hoe hij ze gek moet krijgen, weer in de auto. Ik word afgezet bij de school in Gorontalo. Ik ga daar twee laptops brengen en de andere bekijken of het nog goed functioneert. Ook test ik de wifi. 5 laptops functioneren redelijk, maar als Casper en Timothy gaan starten hier, is het wel goed dat ze via internet een aantal programma's installeren. Dat laat ik graag aan hun over. Het is fijn om te weten dat ze lekker aan het werk kunnen. Ik heb nu met eigen ogen kinderen achter de laptops gezien. Ze worden al aardig handig ermee!

Achterop de brommer ben ik weer teruggekeerd naar ons hotel. Kees is in de tussentijd naar de boekhandelaar gegaan met de twee schooldirecteuren. Zij hebben heel wat onderhandeld en zijn er uit gekomen. Daarna naar een timmerbedrijfje dat schoolbanken maakt en bureau's.
Ook hier wordt er goed onderhandeld en krijgt Kees het voor de prijs die hij ervoor wil betalen.

En dan is het alweer halverwege de middag. Een diner op het strand georganiseerd door Sandi en een lerares van de school in Gorontalo. Met als dessert een yoga-sessie van masteryogadocent Sandi. Geweldig! Bij de ondergaande zon, op het strand volledig onthaasten. Kees was bijna in slaap gevallen.
Ook Casper en Timothy waren onder de indruk van de setting en de prachtige ondergaande zon, aan de andere kant van de wereld.
Wat was het weer een prachtige dag!

Donderdag 7 mei

Gelukkig niet zo heel vroeg op en beter geslapen dan de vorige nachten. Ach, je went ook weer aan de geluiden. Na het ontbijt eerst maar op weg naar de boekhandelaar.

je verwacht dan min of meer dat hij alles klaar heeft staan, zodat we direct over kunnen gaan tot betaling van de facturen, maar nee, dit is Indonesië.... de man heeft helmaal zijn rekeningnummer niet klaar liggen en wij willen van alles van hem weten, waar hij eerst weer voor naar de bank moet bellen..
Uiteindelijk hebben we kunnen betalen en hopen we maar dat het goed komt.

Daarna gaan we weer naar de school in naga Nae. We krijgen weer en warm welkom en kunnen nu kijken bij de kinderen in de klassen. We maken vele foto's en Kees kan het natuurlijk niet laten om ze te entertainen. Allerlei coordinatie-trucjes waar ze erg om moeten lachen. Daarna met de kinderen mee naar het dorp. het was net een groot kinderpartijtje, want steeds vielen er wat kinderen af die bij hun huis waren aangekomen. ( wil je op mijn partijtje komen?...Je wordt thuisgebracht)

Nanga Nae is weer een heel ander dorp dan Gorontalo. Je kunt merken dat ze hier weer verder afziften van de stad LabuanBajo. De mensen zijn niet veel toeristen gewent en zijn niet zo toeschietelijk voor foto's, wel aardig, maar verbaasd als ik ze begroet in het Bahasa Indonesia.

Vanmiddag hebben we wat geslenterd in Labuan Bajo zelf. Letterlijk slenteren, want het is hier erg warm zo'n 35 graden. Rustig aandoen is belangrijk, want anders zweet je de hele dag.
Timothy en Casper hadden vandaag een boottrip naar mantapoint en gingen daar en ook op andere plaatsen snorkelen. ze hebben het heerlijk gehad en volgens mij ook veel gelachen met de go-pro.

We hebben de dag afgesloten met een pizza. Geheel tegen onze gewoonte,maar we adden er gewoon zin in! En het is lekker dichtbij het hotel!

MMorgen gaan we afscheid nemen van de twee scholen. Als het goed is worden er ook al allerlei spullen geleverd door de boekhandelaar. We willen dat altijd graag zien en ook fijn voor de donateurs om foto's ervan te kunnen zien. In korte tijd hebben we heel veel kunnen doen, zelfs op twee scholen. Een planning, die naders loopt, maar toch achteraf voldoet is de truc denk ik :)

Voor vandaag is het weer mooi geweest. Het is hier bijna 22:00 uur, maar bij jullie 14:00 uur in de middag. Wij gaan slapen en tot het volgende verslag! Alvast bedankt voor het lezen!